Wielkością charakteryzującą przewodnictwo elektryczne materiału jest przewodność elektryczna właściwa (konduktywność). Wszystkie ciała można podzielić ze względu na duże różnice wartości przewodności elektrycznej na:
- przewodniki (metale),
- półprzewodniki,
- izolatory.
Przewodność elektryczna, odwrotność oporności elektrycznej, dla prądów zmiennych charakteryzowana przez admitancję.
Przewodnik elektryczny – jest to substancja, która dobrze przewodzi prąd elektryczny, a przewodnictwo prądu ma charakter elektronowy. Mają szerokie zastosowanie do wykonywania elementów urządzeń elektrycznych, do najpopularniejszych przewodników należą: woda, grafit, żelazo, stal, aluminium, złoto, miedź, srebro.
Oporność elektryczna – wielkość charakteryzująca reakcję ośrodka na przepływ prądu elektrycznego. Oporność elektryczna R jest wielkością skalarną, związaną (w przypadku prądu stałego) z natężeniem prądu elektrycznego I oraz napięciem U prawem Ohma: R=U/I. Dla przewodnika o stałym polu przekroju S i długości d oporność elektryczna wyraża się wzorem:
R=ρd/S=d/(Sσ)
gdzie ρ – oporność elektryczna właściwa,
σ =1/ρ – przewodność elektryczna
Jednostką oporności elektrycznej jest Ω (om).